Οχυρωματικό έργο του Σουλτάνου Βαγιαζήτ Β’, το 1499, χτίστηκε απέναντι από το κάστρο του Αντιρρίου, ώστε έτσι να ελέγχεται το θαλάσσιο πέρασμα, από το Ιόνιο Πέλαγος στον Κορινθιακό Κόλπο, που λεγόταν «Κιουτσούκ Τσανάκ Καλέ», δηλαδή «Μικρά Δαρδανέλλια».
Το 1532 έγινε κατάληψη από τους Ισπανούς και τον Αντρέα Ντόρια
και ανακατάληψη από τους Τούρκους. Το 1603, οι Ιππότες της Μάλτας προκαλούν σημαντικές καταστροφές. Το 1687 γίνεται κατάληψη από το Μοροζίνι. Γίνονται ριζικές επισκευές και παίρνει τη μορφή που έχει σήμερα: νέοι πύργοι-προμαχώνες, ενίσχυση επάλξεων. Το 1715 γίνεται κατάληψη του Κάστρου από τους Τούρκους, ενώ το 1828 το κάστρο ύστερα από πολιορκία παραδίδεται από τους Τούρκους στον στρατηγό Μαιζόν. Επισκευάζεται και παραδίδεται στους Έλληνες όταν και χρησιμοποιείται σαν φυλακή για μεγάλο διάστημα. Στο Β΄Παγκόσμιο πόλεμο εγκαταστάθηκαν Γερμανοί.
Το κάστρο του Ρίου έχει εξωτερικά σχήμα ισοσκελούς τριγώνου του οποίου η βόρεια γωνία συμπίπτει με τη μύτη της χερσονήσου ενώ οι δύο του πλευρές είναι παράκτιες. H νότια πλευρά του, εκτός από τείχος και πύργους, προστατεύεται και από τάφρο η οποία γέμιζε θαλάσσιο νερό φέροντας σε επαφή τον Κορινθιακό κόλπο με τον Πατραϊκό.
Δίπλα στο κάστρο βρίσκεται η Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου, δεξιά και αριστερά του η ανατολική και δυτική προβλήτα των φέρυ μποτ. Χρησιμοποιείται για πολιτιστικές εκδηλώσεις και είναι τουριστικά επισκέψιμο.
Πληροφορίες
Τηλ: +30 2610 990691
Ώρες Λειτουργίας: Τρίτη- Κυριακή 8:30-15:00
Εισιτήρια: Είσοδος Ελεύθερη
